Week 26

Week 26

Aaah nog drie dagen!!! En dan woon ik niet meer op het water.. *ieh* heel erg gek!
Nou goed de afgelopen week was een week vol met van alles en nog wat! Er is ontzettend veel gebeurd, veel drama, maar ook veel leuke dingen.. Daar gaan we dan…

Vorige week zondagavond waren we met een super grote groep uitgegaan naar die club in dat super luxe hotel. Daar aangekomen hadden we van die manager/eigenaar weer een VIP tafel gekregen en werden super verwend. Nou goed ik had de tijd van mijn leven, de muziek was super goed, ik genoot echt volledig! Maar op een gegeven moment beginnen mensen van ons schip te vechten, Security komt ertussen en de twee jongens die het gevecht begonnen (zij werken bij ons op de kunstafdeling) worden eruit gekicked. Wij daar in tegen blijven allemaal, iedereen is weer kalm en de ‘schade’ van het gevecht behalve een aantal gebroken glazen en wat schaafwonden en dergelijke is oké. We sluiten de avond af en we gaan terug met taxi’s naar het schip.
Daar aangekomen blijkt dat die twee jongens, de groep waren op gaan wachten en voor ik het wist was zowat iedereen (mannelijk geslacht) met elkaar aan het vechten. Nou het liep allemaal super uit de hand.
Uiteindelijk moesten een heleboel mensen, slachtoffers, getuige en dergelijke naar security en een verslag schrijven van wat er was gebeurt. Plus we moesten allemaal een blaastest doen! En het is toegestaan om een score van 0.04 te hebben als je moet werken en 0.08 als je niet moet werken. Nu hadden wij van de entertainment allemaal het voordeel dat wij die dag erna niet tot zes uur in de avond hoefden te werken wat de toegestane limiet iets kan verhogen. Maar op de een of andere manier (want ik had niet maar twee glazen op *oepss*) was mijn score 0.08. Ik moest twee keer blazen en ik had twee keer deze score! (Ikke blij!!) Nou uiteindelijk dit hele proces verliep allemaal niet super snel dus we zaten daar tot zes uur ‘sochtends. De twee jongens die alles begonnen en uit waren op dit gevecht zonder echt een reden zijn ontslagen en moesten afgelopen vrijdag in Boston de boot verlaten. Sommige mensen die waren betrokken of een veelste hoge alcohol percentage hadden, kregen een schriftelijke waarschuwing. Ik was alleen maar getuige dus geen problemen of iets voor mij of de rest van de cast, omdat niemand direct betrokken was bij het gevecht.
Verder is het zo dat alle mensen die onder andere blauwe ogen of wonden in het gezicht hebben niet mogen werken voor tien dagen en dan ook niet zijn toegestaan om uit het crewgebied te komen. (die moeten dus elke dag voor tien dagen oersaai in hun cabin zitten en komen alleen eruit wanneer ze moeten eten. Nou dat voelt volgens mij ook als een gevangenis! Ik word al gek na een paar uur)

Dinsdagoverdag was ik voor de laatste keer in de hoofdstad van Bermuda om nog kleine souvenirs te kopen. En toen ik terug ging met de pont naar de haven en zo om mij heen keek werd ik toch wel een beetje emotioneel de gedachte dat ik nog maar één keer zou terug komen….

Dinsdag avond na werk gingen we uit in de nachtclub hier aan boord en het was een van mijn beste avonden hier aan boord. Zelfs onze manager, onze baas, onze cruisedirector en zijn assistent waren met ons! We hadden allemaal afgesproken dat we vanaf nu de laatste dagen gaan zien als een vakantie en gewoon van elke seconde die we hebben gaan genieten. (leef elke dag alsof het je laatste is, al was ik daar al aardig aan begonnen :P)
Nou het was een hilarische avond en de volgende dag was iedereen volledig uitgeblust. Gelukkig is onze woensdag altijd een vrij relaxte dag want naast wat bibliotheek uurtjes werk, wat kletsen met passagiers en een klein optreden in de nachtclub in de avond hoeven wij die dag gelukkig niet een hele show te draaien.

Vrijdagochtend was mijn laatste dag werken op een vrijdag! Ik moest werken van 06:00 tot 11:00 en daarna hadden we een bootdrill, die we normaal ook elke maandag hebben in Bermuda. Maar deze keer was het in Boston ook, omdat speciale mensen van buiten af moesten controleren of alles goed ging en goedgekeurd werd. Nou dat werd het! Dus ik was om 1200 uur vrij en had nog even twee uurtjes in Boston. Mijn aller laatste uurtjes! Ik kon het niet opbrengen om naar het centrum te gaan dus we waren vlakbij de haven gewoon wat gaan lunchen en daarna nog even naar starbucks gegaan om te internetten. Ik had die dag voor het eerst, ondanks dat de zon scheen, een trui aan! (ik kan nog steeds niet gelovend dat het eind oktober is! Mijn ritme is zo anders).
En nou toen eenmaal terug op het schip begon officieel mijn laatste cruise! Aftellen is begonnen, evenals het afkruisen want na elk optreden is het nu gewoon klaar. We hoeven dat optreden of die show gewoon niet meer te doen! Heel gek.
Zaterdag na onze laatste show van die dag ( de show die wij het leukste vinden om te doen) was iedereen dan ook best emotioneel. Nog geen tranen maar de gedachte dat we allemaal de volgende (as) zaterdag weer allen over de gehele wereld verspreid zijn, in andere tijdzones leven en elkaar na vrijdag misschien nooit meer terug zullen zien kwam toch aardig binnen. Net als dat ik niet kon geloven dat ik jullie allemaal ging verlaten voor 7 maanden kan ik niet geloven dat ik mijn ‘familie’ van hier ook weer ga verlaten en waarschijnlijk nooit meer zal zien. Al zeg nooit nooit..

Zondag gingen we gezellig nog even met een groep naar het strand. Het was een heerlijke dag. De golven waren super hoog, ik denk dat ik nog nooit in zulke hoge golven heb gezwommen. Ik voelde me net weer een klein meisje van 6, dat zo super enthousiast werd zodra de bel ging in het zwembad wanneer de golven weer kwamen! Ik was dan ook niet uit het water te krijgen. Plus het strand zat vol met zeewier dus ik was liever in de zee dan op het strand.

Ik had die dag contact gehad met de eigenaar van de club waar vorige week het gevecht kwam. En hij wilde ons nog graag nog steeds uitnodigen en omdat het onze laatste avond was had hij een gratis shuttle voor ons gehuurd en zei dat hij een verrassing voor mij en mijn vriendinnen had wanneer wij daar aankwamen om mij te bedanken voor het afgelopen maand. (want blijkbaar door onze aanwezigheid, kreeg hij ook weer meer lokale mensen waardoor hij aardig wat meer geld heeft gemaakt de afgelopen weken, zei hij)
Nou die avond was weer een top avonden en toen de club dicht ging riep hij mij en de meiden bij zich. Want wat was de verrassing.. Hij had twee kamers voor ons gereserveerd in het hotel op zijn naam, en we mochten overnachten in het hotel op zijn kosten inclusief gebruik maken van roomservise en dergelijke (toen hij een paar weken eerder als bezoeker bij ons op de boot kwam, was hij zo in shock van onze cabins dat hij vond dat we dit wel verdienden!)
Nou het was GE-WEL-DIG!!!! Zodra we in het hotel aankwamen we onze kamers zagen, ons vreugde dansje hadden gedaan, besloten we om naar het zwembad te gaan , om 04:00 in de ochtend. We hadden niets mee, want waren totaal niet voorbereid dus het werd ‘skinnydippen’ in het zwembad.
Ik had die nacht heerlijk geslapen.. Ik had het alleen bloed en bloed heet..
Ik had namelijk mijn balkon deuren open gehouden want ik wilde ‘frisse’ lucht hebben (ik droom in onze cabin altijd van een raam dat ik open zou kunnen doen) en ik dacht nu het kan ga ik daar dan ook zeker gebruik van maken.. Niet wetende dat de airconditioning automatisch uitgaat zodra de balkondeuren open gaan.. Daar kwamen we in de ochtend pas achter..
Nou goed heerlijk wakker geworden met de zonnestralen in mijn gezicht! (dat was LANG geleden, aangezien de enige zonnestralen die mij wakker kunnen maken in mijn grot, is wanneer Rachel het licht aan doet)
Daarna waren we naar 1 kamer gegaan en hadden we samen Roomservice besteld en heerlijk ontbijtje gehad op het Balkon! Het voelde allemaal zo als een droom en onwerkelijk (roomservice was 90 dollar, die hotelkamers zijn officieel 600 dollar per kamer maar hij kreeg korting en betaalde alsnog 200 dollar per kamer. En het was zo gek!! Want uitchecken was om twaalf uur en toen wij die ochtend om 12 uur in onze kleding van de avond ervoor, met onze hakken in onze handen (tussen alle ongelofelijke ‘Poshpeople’ liepen ) om uit te checken moesten we alleen ja beantwoorden, wanneer de vrouw bij de Bali zei, alles gewoon van de Visacard? *zo onwerkelijk!*

Ik had nooit maar dan ook nooit verwacht dat zoiets mij zou overkomen!!! Echt als ik soms nadenk over alles wat ik mee maak en hier heb meegemaakt het is ongelofelijk! Ik had dit nooit maar dan ook nooit verwacht of überhaupt van kunnen dromen!
WAT EEN LEVEN!!!!

Gisteren kregen we te horen dat er een fout was gemaakt met het ‘boeken’ van de haven. Waardoor wij vandaag om 06:00 in de ochtend Bermuda al zouden gaan verlaten ipv om 1800 in de avond. En dat de crew zelfs al een curfew had van 03:00. Dat was dus dik balen want het was onze laatste avond in Bermuda.
Na de show waren we met de gehele cast op het pooldeck (waar we normaal niet mogen chillen, maar nu toestemming hadden) een drankje gedaan. En toen voor de laatste keer uitgegaan naar een strandfeest waar wij bijna elke week te vinden zijn. En ik had zo ontzettend gelachen.
Want er is altijd een ‘bootyshake contest’. Wat nergens overgaat en ik mij meestal dood aan irriteer. Want het zijn altijd de dronken Amerikaanse meiden die hun tieten en billen laten zien die winnen (die je dan de volgende dag aan boord weer netjes in een jurkjes door de gangen ziet paraderen!).
Maar wij hadden tegen één van de actrices die bij ons aan boord is en echt schijt heeft aan alles ‘Wij betalen je 20 dollar per persoon als jij meedoet aan deze wedstrijd en doet alsof je lichamelijk gestoord bent. En ze deed het!! Ik kon niet stoppen met lachen, ze deed zo achterlijk en zo lelijk en ze had totaal geen schaamte! Ik had krampen in mijn maag en piste bijna in me broek! De grap was ook nog eens dat die andere meiden super geïrriteerd werden omdat Niki, de actrice de wedstrijd niet serieus nam en vervolgens ook nog eens wint en een gratis fles Vodka krijgt.

Verder toen de avond ten einde kwam en we dus echt terug moesten werd ik toch een potje emotioneel ook omdat iedereen van Bermuda speciaal naar het strandfeest was gekomen om afscheid te nemen en tja daar ben ik nu eenmaal niet zo goed in. Mevrouw Jankerd, die de afgelopen maanden bijna niet heeft gehuild, kwam weer naar boven.. Het is vooral ook de gedachte dat ik niet weet of ik ooit terug zal komen op dit eiland..
Maargoed verder wel lekker geslapen en tja het leven gaat door!
Zo zat ik vanochtend dan ook weer (wel lekker voor de laatste keer) mijn Bibliotheek uurtjes te doen en vanavond heb ik voor de laatste keer ‘Dancing with the stars’.
Morgen maar langzamerhand gaan beginnen met inpakken en tja vrijdag is het toch echt zover.

Ik zal Bermuda en dit leven, dit werk, de mensen en alles super veel missen. Maar ik ben toch ook wel echt klaar om te gaan. Ik ben wel weer toe aan een nieuwe verandering in mijn leven! Ik kijk uit naar de komende weken dus komt allemaal goed!