Week 17 - Reisverslag uit Hamilton, Bermuda van Solange Zindzi - WaarBenJij.nu Week 17 - Reisverslag uit Hamilton, Bermuda van Solange Zindzi - WaarBenJij.nu

Week 17

Door: Solange

Blijf op de hoogte en volg Solange

22 Augustus 2011 | Bermuda, Hamilton

En de dagen blijven maar voorbij vliegen!.. Met deze week erbij nog tien weken voordat mijn contract eindigt.. echt gek want na deze week dus nog negen en dat klinkt in eens zo ontzettend kort.. plus het is nu nog maar 1 cijfer in plaats van twee, dus men is hier ook begonnen met aftellen.
Het is niet perse dat wij hopen dat de tijd snel voorbij gaat, maar het is een soort van aftellen omdat je weet dat je dan eindelijk weer al je familie en vrienden ziet..

Deze week was eigenlijk een erg rustige week. Niet speciale nieuwe dingen gedaan of meegemaakt. Maar gewoon een keertje rustig aan gedaan, op tijd naar bed gegaan voor de hele week, al mijn shows goed gedraaid etc etc.

Dinsdag was ik gewoon op de pier hier voor het schip wat wezen lezen in het park onder een boom..(haha dat kan ook nog eens relax zijn, in plaats van alsmaar strand:P) En nog even de stad in geweest.
Woensdag was een gewone normale dag. Normaal gesproken ga ik op woensdag naar de gym maar deze week lag ik toch zo lekker in mijn bed!.. :P Plus Carys, ik had volgens mij al eens eerder gezegd dat zij een harddrive heeft met miljoenen dingen erop en ik had al eerder alle seizoenen van friends op mijn computer gezet. Maar van de week had ik haar harddrive weer eens geleend en zij heeft ook nog eens meer dan 200 films erop staan. Dus heb zo ongeveer 50 films op mijn usb gezet en een heerlijke filmmarathon gehouden. (alle films waarvan ik mij kan herinneren dat zij in de bioscoop waren, maar altijd te druk was om te bekijken of eindelijk tijd had, maar dan waren ze al weer uit de bioscoop. Heb ik nu eindelijk kunnen zien.! En ik heb nog behoorlijk wat liggen dus ik ben voorzien voor de komende weken.

Vrijdag was weer mijn Boston dag. Had de middag vrij en was in de taxi gestapt en zei breng me ergens naar toe, maar niet hier hier en hier want daar ben ik al geweest. Dus kwam zo in een nieuw gebied van boston terecht. (had heel grappig ahum op de heen weg toch echt 10 dollar meer betaald dan op de terugweg!.. Ze houden ervan je lekker om te leiden!) Erg gezellig, knus.. leuke winkels en dergelijke. Dus gewoon even rondgewandeld.
Wat verder heel fijn is, we zijn erachter gekomen dat als Nathan, een amerikaanse jongen van mijn cast, op het dek buiten zit. En zijn internet gebruikt van zijn telefoon( wat natuurlijk gratis is voor hem omdat hij Amerikaans is) er meerdere computers en telefoons gebruik kunnen maken door wifi van zijn internet. Dat is dus super chill! Dus in plaats van op zoek te gaan naar een Starbucks elke vrijdag. Zat ik nu gewoon chill op het dek, in de zon, op de boot op mijn telefoon gebruik te maken van zijn internet! Ikke blij!! (geen stress met ik moet ‘zo laat’ weer terug zijn.. )

Verder was ik vergeten te vertellen in mijn vorige verslag dat niet afgelopen vrijdag maar de vrijdag ervoor had ik een heerlijke Bamboo massage gehad van een uur in de SPA. Het is namelijk zo dat op ‘embarkationday’ wanneer de nieuwe gasten aan boord komen. Alle afdelingen zoals de restaurants en de spa reclame willen maken. Dus elke vrijdag kunnen gasten speciale rondleidingen krijgen zo ook door de spa. En nu zoeken de spa mensen vrijwilligers die dan willen en kunnen komen om behandelingen te doen en er open voor staan dat er dan af en toe mensen binnen komen en meekijken hoe zo een behandeling in zijn werk gaat. Nu super relax want ik had dus een heerlijke massage van een uur (die normaal gesproken 240 dollar kost!! ) helemaal gratis. En ik gaf al aan dat ik best voor andere behandelingen zoals , pedicure, gezichtsbehandeling, andere massage behandelingen en dergelijke open sta. Dus as donderdag breng ik weer even een bezoekje en vraag ik rond of ze nog vrijwilligers zoeken voor de vrijdag! (De luxe die je hier kunt krijgen voor zo weinig geld of niets en dan te bedenken dat passagiers daar honderden dollars voor betalen is echt ziek!)

Zaterdag was voor het eerst sinds het begin vanmijn contract dat ik zeeziek was. Overdag was alles nog fijn het was wel al erg ‘rocky’ maar het ging. Maar een uur voordat de show begon en ik mijn make up deed in de kleedkamer(stom want dat is de meest afschuwelijke plek op het schip als de zee zo wild is) begon ik mij toch misselijk te worden. De eerste show was dan ook een ramp! (we hadden ook geen bassgitaarspeler in de live band, want die stond 20 minuten voor de show te kotsen in de kleedkamer dus die besloot maar zijn bed in te gaan en niet te spelen die avond)
Het dansen wanneer het zo wild is is niet het probleem het is vooral het stilstaan. Het proberen om te kleden tijdens je wisselingen, sommige posities aanhouden of de drie seconde voordat je opgaat en je wacht in de coulisse dat zijn de ergste momenten. Ik had tussen de twee shows dan ook een pilletje genomen en de tweede show was veel beter, de zee werd kalmer, misschien begon ik er meer aan te wennen, en of het pilletje begon te werken ik weet het niet. Maar ik voelde mij in ieder geval veel fijner na afloop!
Plus het publiek was super enthousiast!!! Zij vinden het al geweldig, maar om te zien dat wij nog steeds een show neer kunnen zetten op deze manier, daar valt hun mond van open! Nou dat is altijd wel leuk!
Na de shows op zaterdag komen wij dan ook altijd even naar buiten om een praatje te maken met de gasten, vragen te beantwoorden, te bedanken voor het komen en gelijk promotie te maken voor de andere shows. Maar ook om foto’s te maken. En deze week was een super grote Aziatische familie.. Nou te grappig ze hadden schijt aan alle andere mensen in de rij. Zij wilde allemaal niet als groep maar één voor één met mij op de foto! Whahah en toen andere gasten dat zagen begonnen die ook aan te sluiten in mijn rij. Dus ik stond vervolgens als enige een uur lang foto’s te maken…

Gisteren na de show was ik gesloopt, op de een of andere manier ben je altijd meer uitgeput en moet je toch duidelijk harder werken als de zee zo wild is.. Mijn benen waren kapot.
Dus besloot vandaag maar lekker naar het strand te gaan en te luieren. Net met Rachel en Teralyn( van de kleding) uiteten geweest en strakjes mag ik weer eventjes dansen met de gasten..

Verder gaan er volgende week een heleboel dingen veranderen en we houden allemaal ons hart vast.
De turner die dus een nieuw contract heeft gaat ons vrijdag verlaten. Maar zijn vervanging zou afgelopen vrijdag aan boord komen. Was niet gebeurd. Wij kregen te horen dat zij hem naar Bermuda zouden vliegen, maar nu blijkt dat zijn medische papieren nog niet in orde zijn en ze maar hopen dat hij vrijdag aankomt. De grap is dat Brandon, onze turner van nu, zijn vliegtickets al heeft en toch echt vrijdag weggaat. En wij dus misschien zonder een extra turner zitten, of iemand hebben die de shows nog helemaal niet kent!! Dus dat is al een heel groot probleem!
En boven op dat. Is een van onze mannelijke zangers twee weken geleden door zijn rug gegaan. Shows waren een beetje aangepast, dingen werden geruild etc maar nu ging hij van de week weer naar de dokter en die heeft hem een soort van ‘afgekeurd’ en hij moet voor zes weken stoppen met werken. Dus die vliegt ook naar huis op vrijdag terwijl er voor hem nog helemaal GEEN vervanging is .. (een mannelijke zanger die toevallig interesse heeft???)
Het probleem is dat NCL.. zodra zoiets gebeurd je tickets gelijk boekt, maar dit niet altijd wordt door gecommuniceerd naar NCL-producties (waar wij eigenlijk voor werken) Dus de communicatie bij dit bedrijf is niet top en het lijkt ook dat het men niet eens zoveel kan schelen dat wij hier in de stress zijn omdat wij misschien eind van de week twee castmembers missen..
Ik vroeg al gelijk dit zijn al drie castwisselingen in één contract gebeurt dit altijd. Maar zij gaven al aan dat het zelden gebeurt en dat er een soort van vloek heerst op deze boot in deze cast. Nou goed.. Ik ben maar voorbereid op het ergste en zie wel hoe het loopt..

Zoals ik al zei ‘shiplive’ mensen komen en gaan….

Nou dat was het zo ongeveer wel weer…

Oh ja en het belangrijkste (nou ja het is nog niet helemaal zeker nu, want er ging iets mis met de betaling, maar mijn ticket is wel al ‘geboekt, gereserveerd en op mijn naam’.)
Dinsdag 29 November vlieg ik terug vanuit New York en woensdagochtend om 07:30 ben ik weer in AMSTERDAM!!!!!!!!
(plus mijn vriendinnejte Rowen heeft haar tickets geboekt en komt mij heerlijk vergezellen in New York!!!!!:D:D:D jeeeeeh)

Nou we keep in touch!! Kussieeee

Ohjaaa.. Ik had jullie verteld over die vreselijke boxbal onder onze kamer.. Klagen, briefjes op hangen en dergelijke hielp dus niet.. dus wat hebben we gedaan.. De boxbal van de haak gehaald, in de hoek gelegd en de haak meegenomen naar onze kamer.. (van de week was iemand om 02:00 in de ochtend even een work- out aan het doen.. JA DAAAHAAAAG!!) Dus tja, dan maar op deze manier!!

  • 22 Augustus 2011 - 08:55

    Mama:

    Hé Solange, hier ligt je kans. Ga erbij zingen! Hopelijk lost het probleem zich spoedig op. Fijn dat je reis terug ook geboekt is. (wel goed checken of het klopt, want bij Stevie had ik dat toen ook en bleek het niet het geval te zijn) Kunnen we naar uitkijken en ook gaan aftellen.
    Leuk zeg zo'n photoshoot... haha. Vergeet onze nieuwjaarsfoto niet...
    Liefs en een dikke kus

  • 22 Augustus 2011 - 17:04

    Oma En Opa:

    Hallo lieverd,
    wat een verslag weer. Als het niks met het dansen wordt, kun je altijd nog verslaggever worden, hebben wij bemerkt. Wat een verhaal weer. Je wordt steeds bekwamer in het opvangen van de zeeziekte. Al een echte zee-rauw-douwer. Ga maar lekker door, wij vinden het prachtig. Liefs oma en opa, tuut

  • 22 Augustus 2011 - 17:15

    Oma En Opa:

    Hebben jullie ook al last gehad van de voorbode van de orkaan, die zich momenteel in het Caribisch gebied ontwikkelt? Pas maar op, zij is al in de buurt van Porto Rico en gaat richting de Maagden-eilanden of omgekeerd. Mijn geografische kennis voor het Caribisch gebied schiet te kort. Wapen je er nu al tegen. Liefs en tsjûke tút fan us.

  • 25 Augustus 2011 - 19:15

    Miriam:

    Ola solange!! jeetje heb even al je verslagen gelezen! Wat een prachtig leventje heb je daar, is wel eens wat anders dan bij de Kroon, ook al blijkt de drama met personeel/management een beetje hetzelfde. Zie dat je 29 okt. naar curacao vliegt, ik ben er 3 november om een vriendinnetje op te zoeken, en blijf tot de 12! Lijkt me super leuk als we daar even een borrel kunnen doen. Wat een wereldreis ben je aan het maken meid, echt geweldig! Heeeeel veel plezier nog en werkze! xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Solange

Do not let the hero in your soul perish in lonely frustration for the life you deserved and never been able to reach..The world you desire, can be won. It exists, it's real, it's possible, it is Yours!

Actief sinds 12 April 2011
Verslag gelezen: 315
Totaal aantal bezoekers 104492

Voorgaande reizen:

21 September 2013 - 28 Mei 2014

Cruise like a dancer

20 Februari 2013 - 20 Oktober 2013

Dancing around the world

01 April 2012 - 08 Januari 2013

Dancing Through Life

23 April 2011 - 30 November 2011

Time to Dance... Time to Cruise

01 December 2017 - 30 November -0001

The American Dream

Landen bezocht: