Week 33,34 en 35 - Reisverslag uit San Juan, Puerto Rico van Solange Zindzi - WaarBenJij.nu Week 33,34 en 35 - Reisverslag uit San Juan, Puerto Rico van Solange Zindzi - WaarBenJij.nu

Week 33,34 en 35

Blijf op de hoogte en volg Solange

28 November 2012 | Puerto Rico, San Juan

Jaaaa ze leeft nog hoor! Al 3 hele weken aan boord zonder mijn oude cast en het blijft gek! Want alles is voor mij zo hetzelfde gebleven.. ik denk nog steeds elke dag dat ze gewoon verstoppertje met mij spelen en elk moment weer tevoorschijn kunnen springen. Maar het is nu eenmaal hoe het is. Eenzaam ben ik niet, want heb nog steeds mensen van buiten de cast die op de boot zitten. En natuurlijk de nieuwe cast zijn geen vreemden meer. Maar wel een heel ander type mensen. Ik heb eerlijk gezegd, wetende dat ik over twee weken wegga, wel stiekem minder de behoefte om sociaal te zijn, in die zin om ‘nieuwe vrienden te creëren’. Want stiekem wil ik toch dat mijn GEM-herinnering bij mijn oude cast blijft.
Plus een groot gedeelte van de cast zijn een heel ander soort type mens dan ik ben. Ik heb mijn maatjes in de nieuwe cast met wie ik optrek en dat vind ik prima zo. Mijn oude garderobe supervisor Clenton is afgelopen NY vertrokken, en mijn manager vertrekt aankomende NY. Zij waren tot nu toe op werk, de enige twee die nog hetzelfde waren gebleven voor mij. Verder is afgelopen NY mijn vervanging aan boord gekomen, Rosie uit Engeland en zij heeft nu dus 2 cruisen om mijn track aan te leren.
De sfeer in de cast is compleet opposite van mijn oude cast. Wij waren echt een hele grote, warme familie.. Maar momenteel zijn er echt allemaal groepjes, en mensen die elkaar al niet uit kunnen staan en dergelijke. Dat wordt een lang contract voor hen met veel gedoe ben ik bang. (helemaal met mensen die tussendoor ook nog eens komen en gaan). Dus ben blij dat ik lekker over twee weken mijn spullen pak en mij daar gelukkig verder niets van aan hoef te trekken of zorgen over hoef te maken en lekker mijn eigen ding doe. Het voordeel nu is dat ik mij niet ‘verplicht voel’ sociaal te zijn. En ik dus lekker doe wat ik wil en verder amper met iemand rekening hou behalve mijzelf. In die zin, heb ik ergens geen zin in, doe ik het niet en anders om natuurlijk!

Goed wat heb ik zo onder andere uitgevoerd de afgelopen weken. De eerste week was nog enorm druk met extra repetities dus behalve werken en slapen had ik niet enorm veel uitgevoerd. In Puerto Rico was ik met mijn oude manager, een mannelijke zanger, 2 mannelijke dansers en onze ‘ Install begeleiders’. Naar een Gay strand gegaan, wat aan een homohotel vast zat met een heerlijk beachbar en dergelijke.
Ik als enige hetero meisje tussen alle homo mannen, maar heb toch zo gelachen! Ik wil nu niet zeggen dat ik daar mijn plek gevonden heb, maar voelde me wel helemaal op me gemak en had uiteindelijk een super leuke middag gehad met al mijn ‘girls’. Verder waren wij die avond Sushi gaan eten, wat de lekkerste Sushi was die ik tot nu toe OOIT heb gehad! En dat in Puerto Rico!

Die week had ik ook wat uurtjes vrij in Sint Maarten. Die dag waren wij in de haven met de Norwegian Sun (het oude schip van Rachel, mijn oude Roommate van de DAWN, die net een week ervoor van boord was gegaan. Heel jammer!) Maar Bodie, de vaste vriend van Matt, die weken bij ons op bezoek is geweest afgelopen jaar om Matt de mannelijk zanger uit Engeland te bezoeken. Was nog wel op de NCL Sun. Dus ik had met hem afgesproken en wij hadden die hele middag samen doorgebracht. Bodie is nu ook weer terug in Engeland, want hij was ook een vervanger. En ik ben van plan Matt, Bodie en Rachel en Adem van de Dawn in Januari op te gaan zoeken in Londen!

Toen terug in NY had ik mijn eerste Reunie met een paar van de oude cast die nog in NY waren. We waren samen gaan lunchen bij Hell’s Kitchen en was erg gezellig allemaal. Ook al zaten er maar 9 dagen tussen, het voelde al als 9 maanden. Maar toch voelde het alweer zo heerlijk vertrouwd. Het blijft gek. Want momenteel zijn velen weer thuis of op vakantie en letterlijk iedereen is verspreid over de hele wereld. Van Ny tot Engeland, Hawaii, Thailand, Australie en nog veel meer!

Afgelopen cruise in Puerto Rico was ik met een therapeut van de Spa en twee meiden van de ‘Kunstafdeling’ Julie en Amy gaan hiken en ziplinen in het regenwoud van Puerto Rico. En aangezien de zon hier behoorlijk vroeg ondergaat. Deden wij het gedurende de zonsondergang. We begonnen dus compleet in het licht, maar de laatste 4 zpilines die we deden was compleet in het donker en het begon nog een beetje te regenen ook, Gek hea in een regenwoud hmmm…:P. ik had wel een lampje op mijn helm maar je zag echt op een gegeven moment niets meer. Je ging gewoon in het donker en je hoopte maar dat er een einde kwam aan de lijn, met iemand die je op zou vangen.
Ik heb helaas geen foto’s van mezelf gedurende de Ziplining, maar wel van anderen.
Ik heb trouwens weer honderden foto’s van de afgelopen weken. Maar mijn ‘photospace’ is vol op deze site. Dus ik moet me helaas beperken tot enkele foto’s ..

Goed In Sint Maarten hadden we met 5 mensen uit de cast, de kledingfixer en een gozer van onze techniek backstage twee Jeeps gehuurd om het hele eiland rond te touren! Was ZO LEUK!!. Het deed me echt wel denken aan Curacao! Het is zo mooi daar en Ik heb echt elk hoekje van het eiland gezien! Ben zo blij dat we dat hadden gedaan. We gingen naar verschillende stranden, verschillende havens, stadjes, hotels, stukjes natuur, de NLse en de Franse kant etc.

In St Thomas waren wij samen in de haven met de Norwegian Epic, wat het allergrootste schip is van NCL wel zeker 1.5 keer zo groot als mijn schip momenteel. Ik kende een acteur, Seamus, van het begin van mijn contract hier die daar nu werkt. Dus ik had met hem afgesproken en hij gaf mij een rondleiding op de ‘EPIC’. En het is EPIC! Het is zooooo groot! Ik weet niet zo heel goed wat ik ervan vind. Mooi is het zeker wel! Maar het is zoo groot, het is echt ongelofelijk! Na afloop waren wij samen wat gaan lunchen in een cafe ‘the Barefoot Buddha’ Wat mijn nieuwe nr 1 plek is. Het deed mij erg denken aan ‘Himalaya’ in Amsterdam vlak bij CS voor wie dat kennen. Super gezond, alles vers gemaakt en heerlijk! Verder zat er een winkeltje aan vast met super mooie, unieke spullen! Ik wilde alles wel kopen!

Verder in de Dominicaanse Republiek was ik niet naar het ‘grote’ eiland gegaan, maar was ik met mijn Manager Ryan, Daphne (een van de nieuwe zangeressen met wie ik veel optrek nu) en Clenton naar een prive, mini Eiland van de Dominicaanse Republiek gegaan wat niet veel groter is dan mijn kamer hier aan boord! Het was zo klein, je kon compleet rond om het eiland lopen in 20 minuten! Maar het was zo knus en erg groen! Wat ik heel fijn vond. Want de laatste tijd wanneer je naar het strand gaat is het om het strand vol gebouwd met hotels, winkels, bars en restaurant. Wat natuurlijk zijn voordelen heeft, maar wat afwisseling is wel lekker. Ik had weer even het gevoel dat je echt compleet in de natuur zit! (ik voelde me zo’n aangespoeld meisje, op een onbewoond eiland waar verder amper wat te vinden is behalve strand, zee en een palmboom)

En goed in NY had ik met mijn dinnetje Lauren van de oude cast die nog op vakantie is in NY afgesproken. Ik had die ochtend echt een vreselijke ochtend gehad. Want ik moest werken van 7 tot 11. We moesten assisteren bij het begeleiden van de passagiers om het schip te verlaten. Aangezien sinds Sandy nog steeds niet alle elektriciteit in de haven werkt. Wat er voor zorgt dat ons hele systeem in de war is en iedereen andere uitgangen moet gebruiken. Het liep dus compleet mis, iedereen zeiken en zeuren aan mijn kop. Ik bleef behoorlijk rustig naar de passagiers toe, (behalve het feit dat ik de hoge pieten wel 10x belde om te zeggen dat dit systeem voor geen meter werkte en ze iets moesten gaan veranderen voordat ik mijn eigen regels en maatregelen ging toepassen. *ahum) Dus was echt in een mega chaggie bui, want ik had letterlijk het gevoel dat ik als danseresje dit nog beter had kunnen plannen en organiseren dan die gasten met 4 streepjes op hun uniform.

Maar toen ik buiten kwam stond Lauren mij op te wachten met een mega smile en een heerlijk kop warme starbucks koffie. En dat was op dat moment alles wat ik nodig had! Wat er voor zorgde dat de de meest vreselijke ochtend veranderede in een van de beste dagen! We gingen downtown naar Soho en hebben daar heerlijk geshopt en geluncht. Ook Daphne de nieuwe zangeres kwam ons daar tegemoet en was super gezellig!

Vanavond met 3 van de zangers uiteten geweest in Le Bistro het Franse Restaurant, en daarna voor het eerst in mijn hele contract kon ik een keer Dancing With The Stars kijken , ipv van meedoen. Aangezien ik nu niet meer voor Elise hoef in te vallen, omdat zij er zo een hekel aan had.

Goed nu in mijn 3de cruise en daarna nog maar 1 te gaan!
De shows gaan trouwens al beter, het begint langzaam aan te bezinken bij iedereen dus dat is super fijn! Maar het blijft vreemd voor mij! Hetzelfde voelen zal het nooit, maar dat is misschien maar goed ook….

Nou lieve mensen hoop dat jullie aankomende week allemaal een fijne sinterklaas hebben, voor degene die dat zullen vieren!
Trouwens het was Thanksgiving afgelopen week! We waren met de cast uit eten gegaan en over het hele schip was een speciaal menu gemaakt met natuurlijk Kalkoen, Pompoen en alle andere ‘Thanksgiving Ingredienten’. Ik moest enorm veel aan me zus en mijn vriendinnen met wie ik vorig jaar op vakantie in NY was denken. Omdat wij vorig jaar samen waren. En kan nog steeds niet geloven dat dat alweer een jaar geleden is.
Na het eten was er in een kleine vergaderkamer een wijn en hapjes avond georganiseerd voor alle Amerikanen in de Entertainment afdeling. Maar ik had besloten brutaal te zijn en mijzelf ook uit te nodigen. Want als ik wacht op mijn speciale Nederlandse avonden als Koninginnedag of om Sinterklaas te gaan vieren met ALLE Nederlanders hier, ik kan gaan wachten tot ik een ons weeg.

Nou Hasta la Pasta , toedeledoki!!

Dikke zoen vanuit Puerto Rico!

Trouwens super leuk! Aangezien ik geen ladiesnight meer heb met de meiden van de oude cast. Heeft Sarah een van de acteurs die toen ook altijd kwam, het voor mij, zij zelf en Julie en Amy van de kunstafgedeling nu georganisseerd. Dus lekker kletsen/roddelen, romantische comedy’s kijken en lekker veel roomservice bestellen, eten met een flesje wijn erbij gebeurd nog steeds elke week! Hehe!


  • 28 November 2012 - 09:40

    JantheBuddhaman:

    Solange, je beschrijft het bijzondere gevoel in het proces van menselijke hechting en afscheid nemen...en weer 'gewoon' doorgaan...meer dan voortreffelijk!

    Jouw sociaal-humane gerichtheid tesamen met een fris psychologische kijk op de gangbare dingen leveren iedere keer weer leuke verhalen op.

    Ik constateer dat jouw verhalende aanleg zich ontwikkeld heeft en nog wel eens zou kunnen uitgroeien tot een vorm van 'schrijverschap'. In alle gevallen kan dit heel nuttig worden.

    Daarnaast denken wij - Jolanda en ik - dat dit 'danseresje' sommige logistieke problemen inderdaad snel doorziet en waarschijnlijk sneller zou kunnen oplossen dan menig specialist met strepen op zijn/haar mouw! Zo...hoe ver gaat jouw ontwikkeling en waar wil jouw ambitie nog meer heen?
    In ieder geval wensen we jouw een goeie Sinterklaas,Kerst,Oud en Nieuw...en voor het geval dat je ons mocht missen....doe gewoon je ogen dicht...en herinner je maar de goede momenten die we samen hadden.

    Voorlopig dank voor je mooie verslag, sterkte met de laatste week...en een goeie tijd op Curacao....en vooral de groeten van allen die je liefhebben!
    JantheBuddhaMan

  • 28 November 2012 - 15:15

    Oma En Opa:

    Solange, het is weer een fantastisch verslag van alle gebeurtenissen in de afgelopen periode. Het is zo bijzonder omdat jij je weg weet door ervaringen gerijpt, hoe om te gaan met mensen.

    Bovendien ben je in staat te doorzien, hoe logistiek ingegrepen moet worden, om passagiers van boord te krijgen. Ervaring is de beste leermeester en zo zie je maar weer dat al hoe hoog gestegen op de maatschappelijke ladder, niet ieder geschikt is om een goeie embarkering te regelen. Organisatietalent behoorde al tot de familie, dus is het niet zo verwonderlijk, dat jij je opwerpt tot een pur sang regelaar.

    Ik geef je groot gelijk dat je in zulke situaties het voortouw neemt ook al lijkt het erg brutaal, maar ik constateer dat je hart voor de zaak hebt en dat is een uitermate goede instelling.

    Wie weet heeft jouw handelwijze een positieve indruk achtergelaten en daar is een felicitatie op zijn plaats. Nu nog prettige dagen gewenst en doe elk de groeten van ons. Een heel dikke knuffel en dikke tút van ons. Oma en opa

  • 03 December 2012 - 11:51

    Mama:

    Lieve schat, ik proef in je verslag door dat je ook al een beetje aan het vertrekken bent.
    Hoewel je nog wel steeds hele leuke dingen doet naast je werk.
    Ik ben trots op je en ga nu ook aftellen hoor.
    Heel veel pelzier en een goede laatste cruise.
    Liefs, mama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Solange

Do not let the hero in your soul perish in lonely frustration for the life you deserved and never been able to reach..The world you desire, can be won. It exists, it's real, it's possible, it is Yours!

Actief sinds 12 April 2011
Verslag gelezen: 593
Totaal aantal bezoekers 104330

Voorgaande reizen:

21 September 2013 - 28 Mei 2014

Cruise like a dancer

20 Februari 2013 - 20 Oktober 2013

Dancing around the world

01 April 2012 - 08 Januari 2013

Dancing Through Life

23 April 2011 - 30 November 2011

Time to Dance... Time to Cruise

01 December 2017 - 30 November -0001

The American Dream

Landen bezocht: